Hakim sorar kürsüden:
- Sanık sen misin?
Cevap ilginçtir:
- Hayır hakim bey!... Öküzü ben çaldım.
*
Ne dersiniz; (g)af’la gelen (itir)af, affın gerekçesi olur mu?...
*
Devam ettirelim sorgulamayı, akla gelen ilk soruyla:
- Öküz çalınırken sen neredeydin?
- İleri(!) demokrasi, milli irade(!), din iman… “ben varım ya ben!..” nutukları atarak görev başındaydım. Ne istedilerse veriyordum. Santim mesafe yoktu aramızda. Allah diyordu hep. Hayır ve sevap hizmeti yaptıklarını söylüyorlardı bize. Aldatıldık. Hatta bir Abi’miz “bana salak” diyebilirsiniz” bile dedi. Aldatılmak gücümüze gitti. Ortak söylem ve eylem içindeydik. Yalanlarını bilsek de, bizim de elimizde kur’an vardı, onlarında... Sözleri fermandı, o fermanlar canımıza minnet, derdimize dermandı, oy toplarken hayli işimize yaradı. Göreve ben de öyle gelmiştim. Korumakta kusur etmedim, mahsur da görmedim.
Devamı »
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder